Osteochondroza lędźwiowa

Rozwijająca się osteochondroza kręgosłupa lędźwiowego objawia się bólem pleców i nóg, zmęczeniem i słabą postawą. Przyczyny tej patologii mogą być bardzo różnorodne, dlatego leczenie osteochondrozy lędźwiowej powinno odbywać się pod ścisłym nadzorem lekarza. W zaawansowanych przypadkach choroba prowadzi do poważnych kalectwa, w wyniku których osoba może stać się niepełnosprawna. Zaburzenie zwyrodnieniowe tego typu osteochondrozy jest utrwalone na poziomie kręgów L1 S1, L2-L3, L3 S1 i w obszarze krążka L5 S1.

Osteochondroza kręgosłupa lędźwiowego jest niebezpieczną chorobą narządu ruchu, która może prowadzić do niepełnosprawności.

Główne przyczyny uszkodzenia kręgów lędźwiowych

Osteochondroza lędźwiowa pojawia się z powodu wpływu takich czynników patologicznych na organizm:

• nierówne obciążenie kręgosłupa;
• niska aktywność fizyczna, praca siedząca;
• ciężka praca związana z dużymi ładunkami;
• predyspozycje genetyczne, w których patologię rozpoznaje się nawet u dziecka;
• płaskostopie;
• nadwaga;
• choroby zakaźne i zapalne.

Objawy osteochondrozy kręgosłupa lędźwiowego

Proces zwyrodnieniowy w okolicy lędźwiowej powoduje ostry ból w dolnej części pleców u mężczyzn i kobiet, promieniujący do nogi wzdłuż nerwu kulszowego.Objawy osteochondrozy lędźwiowej nie objawiają się przez długi czas; uczucie dyskomfortu i obrzęku pojawia się już na etapach 2-3.W późniejszych stadiach choroby objawy są niepokojące przy kaszlu, kichaniu i małej aktywności fizycznej. Patologia wywołuje również zespół korzeniowy:

• strzelanie, ostry ból pojawia się w okolicy lędźwiowej;
• wrażliwość skóry jest upośledzona w kończynach dolnych;
• zaniepokojony osłabieniem mięśni;
• pojawia się mrowienie w nogach i stawie kolanowym;
• pocenie się jest zaburzone.

Głównym objawem osteochondrozy lędźwiowej jest ból w dolnej części kręgosłupa.

Choroba zwyrodnieniowa wiąże się z ograniczoną mobilnością, trudnościami w zginaniu się i bólem przy minimalnym wysiłku. Jeśli leczenie osteochondrozy lędźwiowej nie zostanie rozpoczęte w odpowiednim czasie, pojawią się poważne konsekwencje, w tym deformacja krążka międzykręgowego, wysunięcie i pojawienie się przepukliny. Zaburzenia te można leczyć jedynie operacyjnie, gdyż leczenie zachowawcze nie pomaga.

Stopnie patologii

1 stopień

Wewnętrzna warstwa pierścienia włóknistego pokrywa się pęknięciami, przez które zaczyna wyłaniać się jądro miażdżyste. Gdy przechodzi na zewnątrz, włókna nerwowe ulegają podrażnieniu. Osoba czuje, jak bolą go plecy na poziomie lędźwiowym przy minimalnych obciążeniach. Na pierwszym etapie ból spowodowany osteochondrozą jest często stabilny, ale lumbago może być uciążliwe. Objawy ustępują po odpoczynku i potem przez dłuższy czas nie dokuczają.

2 stopień

Kiedy rozpoczyna się drugi okres patologii, przestrzeń międzykręgowa zmniejsza się, włókna nerwowe są mocniej ściskane, ból staje się silny, rozwija się rzekoma kręgozmyk i skolioza lewostronna. Włóknisty pierścień jest niszczony aktywniej. Osteochondroza populacji drugiego stopnia charakteryzuje się patologiczną ruchomością kręgosłupa. Ze względu na zwiększone obciążenie osoba rzuca się na zimno, a następnie na ciepło. Objawy stają się wyraźne i nie można ich zignorować. Ataki za każdym razem stają się dłuższe, a bólu nie można złagodzić zwykłymi środkami przeciwbólowymi.

3 stopień

Przebieg osteochondrozy III stopnia odcinka lędźwiowego charakteryzuje się nasilonym bólem, deformacją kręgosłupa i reaktywnym rozrostem tkanki kostnej. Pierścień włóknisty pęka, a jądro miażdżyste opuszcza swoje granice, powodując przepuklinę. Jeśli leczenie nie zostanie rozpoczęte na 3. etapie rozwoju, pacjentowi grozi niepełnosprawność.

4 stopień

Osteochondroza kręgosłupa lędźwiowego stopnia 4 nie pozwoli osobie chodzić z powodu silnego bólu.

Następuje całkowite odkształcenie kręgosłupa, ból nóg i pleców staje się nie do zniesienia, a osoba nie może poruszać się samodzielnie. Jeśli nie zaczniesz leczyć chondrozy na 4. etapie rozwoju, nastąpi wysunięcie dysku, które można leczyć jedynie chirurgicznie. Po operacji zdrowie pacjenta nie zawsze zostaje całkowicie przywrócone.

Diagnostyka

Jeśli niepokoją Cię objawy osteochondrozy kręgosłupa lędźwiowego, musisz udać się do lekarza. Podczas pierwszej wizyty lekarz omacuje kość ogonową, obszar grzebienia biodrowego, a także określi objawy następujących zespołów:

• rozwój skoliozy, kifozy i choroby zwyrodnieniowej stawów;
• ból w określonych punktach;
• niemożność wykonania niektórych ruchów;
• poziom położenia fałdów pośladkowych, które mogą być prawe lub lewe.

Wykonuje się prześwietlenie rentgenowskie, które wykonuje zdjęcia dotkniętego obszaru. Na zdjęciu odcinek lędźwiowy wydaje się zdeformowany; w zaawansowanych stadiach widoczne są wypukłości po prawej lub lewej stronie. W celu bardziej szczegółowej diagnozy przepisuje się tomografię komputerową lub rezonans magnetyczny, dzięki czemu lekarz możliwie najszybciej otrzyma wyniki i wybierze optymalne metody leczenia.

Jak przebiega leczenie?

Leki i chirurgia

Wybór metody leczenia osteochondrozy kręgosłupa lędźwiowego zależy od stopnia zaawansowania choroby.

Przewlekłą osteochondrozę lędźwiową należy leczyć kompleksowo. Oznacza to, że samoleczenie jest niedopuszczalne. Protokół leczenia musi ustalić lekarz, który dobierze niezbędne leki o minimalnych skutkach ubocznych. Schemat leczenia obejmuje stosowanie:

• środki przeciwbólowe;
• niesteroidowe leki przeciwzapalne;
• środki zwiotczające mięśnie.

Pierwsza pomoc polega na zastosowaniu blokad iniekcyjnych, które łagodzą ból, łagodzą obrzęk i temperaturę dotkniętego obszaru. Ostry etap, w którym występuje wyraźny zespół bólowy, leczy się silnymi środkami przeciwbólowymi. Jako terapię wspomagającą zaleca się leczenie środkami miejscowymi - maściami, żelami i kremami. Jeśli leczenie zachowawcze nie pomaga lub choroba zostanie zdiagnozowana w późnych stadiach, zaleca się leczenie chirurgiczne. Kiedy tworzą się przepukliny, są one całkowicie usuwane. Następnie eliminuje się ucisk włókien nerwowych i naczyń krwionośnych. W razie potrzeby usuwa się dotknięty kręg i w jego miejsce umieszcza się implant.

Masaż i terapia manualna

Przebieg masażu leczniczego pomoże zmniejszyć ból i złagodzić objawy osteochondrozy lędźwiowej u kobiet i mężczyzn. Terapii tej poddawane są nawet dzieci cierpiące na to schorzenie, jednak głównym warunkiem jest to, aby zabieg przeprowadził przeszkolony kręgarz, znający diagnozę, w przeciwnym razie mogą wystąpić powikłania.

Wróć do treści

Ćwiczenia terapeutyczne

Gimnastyka regeneracyjna pomoże normalizować krążenie krwi w dotkniętym obszarze lędźwiowym i wzmocni mięśnie otaczające kręgosłup. Ważne jest, aby ostrożnie wykonywać ruchy z osteochondrozą, starać się nie obciążać zbytnio. Wskazane jest, aby pierwsze ćwiczenia wykonywać pod okiem trenera, który w razie potrzeby pomoże w odpowiednim momencie skorygować ruch.

Fizjoterapia i akupunktura

Za jeden ze skutecznych rodzajów zabiegów fizjoterapeutycznych uważa się amplipulse, podczas którego do dotkniętych obszarów wysyłane są modulowane impulsy prądu. Dzięki temu działaniu możliwe jest zmniejszenie stanu zapalnego, złagodzenie obrzęków i zmniejszenie bólu. Równie wyraźne działanie ma akupunktura: łagodzi napięcie mięśni, łagodzi objawy i przyspiesza regenerację tkanek.

Jeśli zdiagnozowano osteochondrozę lędźwiową, nie można obejść się bez delikatnego odżywiania. Zaleca się wzbogacanie jadłospisu produktami zawierającymi wapń, fosfor, magnez, cynk i kwas foliowy. Ważne jest, aby zachować reżim picia i pić co najmniej 6 łyżek dziennie. woda. Należy porzucić złe nawyki i siedzący tryb życia.

Niebezpieczne skutki i ich zapobieganie

Profilaktyka osteochondrozy kręgosłupa lędźwiowego obejmuje terapię ruchową, zdrową dietę i rezygnację ze złych nawyków.

Jeśli początkowa osteochondroza lędźwiowa zostanie zdiagnozowana w odpowiednim czasie, zaburzenie można wyleczyć, stosując terapię lekową i wykonując specjalne ćwiczenia. W przeciwnym razie istnieje ryzyko rozwoju przepuklin międzykręgowych, rwy kulszowej, choroby zwyrodnieniowej stawów, niedowładu i innych schorzeń kręgów, które mogą spowodować niepełnosprawność pacjenta. Aby leczenie było skuteczne, ważne jest, aby w odpowiednim czasie zgłosić się do lekarza. Jako środki zapobiegawcze zaleca się wykonanie trakcji kręgosłupa, kontrolę postawy, wzmocnienie mięśni i równomierne rozłożenie obciążenia. Ponadto należy ćwiczyć, pilnować diety i pić co najmniej 6-8 łyżek. woda dziennie. Przy pierwszych objawach nie należy samoleczyć, lecz udać się do lekarza i ściśle przestrzegać przepisanego schematu leczenia.